Belle Plagne 2001  

Na vorig jaar afscheid te hebben genomen van Sölden werd het in 2001 weer eens tijd voor de Franse Alpen. Na lang zoeken hebben we uiteindelijk gekozen voor La Plagne. Dit gebied grenst aan 'Les Arcs' en 'Les Trois Vallées'. Voor 14 personen zochten wij een appartement direct gelegen aan de piste (boven de 2000 meter).

La plagne ligt midden in het Tarentaisedal. Het bestaat uit vier charmante bergdorpjes en zes op hoogte gelegen skiresorts. De tien verschillende plaatsjes zijn door skiliften met elkaar verbonden en vormen zo het skigebied La Plagne. Wanneer uw keuze uit gaat naar een authentiek Frans bergdorpje dan moet u kiezen voor Plagne Montalbert (1350), Les Coches (1450), Montchavin (1250) of voor het aan de zuidkant gelegen Champagny en Vanoise (1250). Deze bergdorpjes hebben hun sfeer weten te behouden, hetgeen helaas niet gezegd kan worden van de hoger gelegen skiresorts: Aime (2100), Plagne Centre (1970) en Plagne Bellecote (1930). Deze bestaan uit appartementencomplexen, hotels en winkelgalerijen, erg functioneel allemaal, maar minder sfeervol. Plagne Village (2050) en Belle Plagne (2050) zijn nieuwer en hun architectuur is weer meer afgestemd op de omringende bergwereld zonder aan functionaliteit te hebben ingeboet. Je skiet vanaf de voordeur zo de piste op en de liften lopen links en rechts door het dorp.

Het Skigebied is overzichtelijk, maar niet onmetelijk groot (210 km. piste) en heeft veel blauwe en eenvoudige rode afdalingen. Ieder dorpje beschikt over een gratis oefenliftje en de vier verschillende skischolen bieden lessen aan op elk niveau. N.B. In Belle Plagne worden de lessen 's middags gegeven, in Bellecote worden de lessen 's ochtends gegeven. In belle Plagne is zelfs een kindercrèche voor kinderen vanaf 18 maanden. Het leuke van het skigebied van La Plagne is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Tignes en Val Thorens, dat er behoorlijk wat pistes onder de boomgrens liggen. Ook voor gevorderden is La Plagne aantrekkelijk. Vooral de afdalingen vanaf de Bellecotegletsjer (3250) zijn favoriet bij diepsneeuwfanaten. La Plagne heeft vijf verschillende routes door het hele gebied heen gemarkeerd. Door zo'n route te volgen leer je het hele gebied kennen, zonder dat je twee keer dezelfde piste of lift gebruikt. Twee routes zijn voor de meer gevorderde skiërs en de andere drie voor de gemiddelde skiërs

Al jaren zijn er plannen om het skigebied van la Plagne te gaan koppelen met het skigebied van Les Arcs. De plannen hebben inmiddels een serieuze vorm aangenomen en men verwacht dat rond 2002 de verbinding klaar zal zijn met Peisey, een van de dorpjes in het skigebied van Les Arcs. In La Plagne zal deze verbinding in de buurt van Les Coches binnenkomen. Logisch gezien de geografische ligging, echter bij slechte sneeuwomstandigheden is dit dorp bijzonder lastig te bereiken (ca. 1400 meter). Wij hebben hier in 2001 dus helaas nog geen gebruik van kunnen maken. In 1998 is een nieuwe zespersoons stoeltjeslift in gebruik genomen. Hierdoor is de verbinding tussen Champagny en Plagne Bellecote aanzienlijk verbeterd.

Vrijdag 12 januari was het dan eindelijk zo ver: de wintersport kon beginnen ! Rob C. , Wilfried en Siska namen dat wel erg letterlijk en reden om drie uur 's ochtends richting La Plagne. De rest van het gezelschap moest nog acht uurtjes zwoegen voor de baas, waarna de auto's ingepakt konden worden (volgend jaar toch maar een dakkoffer ?) Om 11 uur 's avonds reed iedereen richting die prachtige Alpen. Na een vlotte reis arriveerden we rond tien uur 's ochtends in het sprookjesachtige Belle Plagne: flinke sneeuwval en de mooie houten bebouwing hadden dit hoog gelegen dorp omgetoverd tot een verlate kerstkaart. Het ophalen van de skipassen kostte behoorlijk wat tijd; in tijden van sneeuw staan wij nu niet echt bekend om ons geduld !!! Volgend jaar knippen we onze pasfoto's zelf wel (jammer van de stropdas). Daphne en Eric waren inmiddels ook gearriveerd en sloten vervolgens iets later aan op de piste. 

Volgens de reisgids behoort 'Les Balcons de Belle Plagne' zonder twijfel tot de mooiste appartementen in La Plagne. En dat kunnen wij inmiddels bevestigen. Het complex ligt ruim boven de 2.000 meter en gelijk aan de piste. Het winkelcentrum is op loopafstand (200 meter) en de skiliften zijn nabij. In het complex zit een receptie met broodservice, sfeervol grandcafé, restaurant en tegen betaling: fitness plus een overdekt zwembad. Belle Plagne is bijna autovrij, parkeren kan in de garage (ff 350,- per week) of gratis in Bellecote. Ik adviseer een ieder om gebruik te maken van de parkeergarage. Op deze manier heb je alle bagage binnen handbereik, kun je rustig sneeuwkettingen (de)monteren en heb je gelijk bergruimte voor al je bagage wanneer je de laatste zaterdag om 10.00 uur het appartement moet verlaten (altijd handig wanneer je de laatste dag nog wilt genieten van de sneeuw).

De appartementen zijn comfortabel ingericht en afgewerkt met hout. Het zevenkamer appartement (beter bekend als het penthouse op de zevende verdieping) dat wij geboekt hadden biedt plaats aan ca. 15 personen en heeft een totale oppervlakte van 150 m2. Voor Frankrijk totaal ongekend. In het complex bevinden zich zes slaapkamers met twee éénpersoonsbedden, zes badkamers welke allen beschikken over een jacuzzi !!!!! (heerlijk zo'n massage na een dagje skiën) en natuurlijk toilet. De enige kanttekening die we toch nog wel even willen maken is dat we vaak aan het einde van de middag geen warm water hadden. De pompen hadden die week duidelijk moeite om al dat water naar boven te stuwen. In de woonkamer staat een Oostenrijkse houtkachel. Als extra service: een wekelijkse wissel van bed- en huishoudlinnen en handdoeken. Het enige wat ontbreekt zijn theedoeken en dienen dus te worden meegenomen uit Nederland................ (weet je nog Siska ?).

Het is even zoeken, maar ons appartement 'Les Balcons' staat hier op het kaartje vermeld als nummer 48

Na een middag heerlijke pistes en powder wachtte dus nog wel het slepen van de bagage naar het appartement toe. Gelukkig had men daar de beschikking over een lift. Ondanks al deze luxe waren er toch een aantal mensen vanwege de lange heenreis en het dagje skiën iets wat humeurig werden. Daarom werd het hoogtijd om maar eens het dorp te gaan verkennen. Dit staat bij ons synoniem voor ' zoek de kroeg' dus was de saloon snel gevonden. De vakantie was nu echt begonnen. 

Omdat wij dit jaar de beschikking hadden over een fantastisch mooie open keuken, met vier kookplaten, afwasmachine, oven, magnetron en een koelkast met vriezer hadden wij besloten om voor de verandering maar eens een paar keer zelf te koken. Daphne en Eric (onze culinaire wonderen uit Parijs) hebben de spits afgebeten door een originele 'Tartiflette' klaar te maken. Dit is een streekgerecht uit de Savoie en kan het beste omschreven worden als een heerlijke ovenschotel met aardappels, kaas en spekjes. Een dag later was het de beurt aan Martin (notre Chef Hollandais), die voor 14 man pannenkoeken mocht bakken. Ik heb ze zelf niet geteld maar het moeten er vast meer dan honderd zijn geweest. Er waren er in iedergeval genoeg want de laatste vijf werden de volgende dag tijdens het ontbijt naar binnen gewerkt. De Oostenrijkse calorie killer.......beter bekend als de Kaiserschmarrn (incl. bijbehorende rum) heb ik helaas moeten missen. Daarom nomineren wij hierbij Martin gelijk weer voor volgend jaar. 

We vervolgen onze culinaire hoogstandjes met de nasi. Bij gebrek aan een 'Pom Lai' en of 'China garden' in de buurt zat er niets anders op dan toch maar weer zelf koken. En onze dames in het gezelschap zijn er absoluut in geslaagd om weer een heerlijke maatijd op tafel te zetten. Natuurlijk moet je in Frankrijk wel roeien met de riemen die je hebt, immers een aantal ingrediënten zijn bij de plaatselijke Spar echt niet te krijgen; je moet dan denken aan zaken zoals sambal, spaanse pepers, kroepoek, etc. Zelfs het belangrijkste ingrediënt in 'Nasi a la Cujé' namelijk 'de rookworst'............helaas ! De aangewezen vrijwilliger voor de pastaschotel is uiteindelijk Gideon geworden. En eerlijk is eerlijk er zijn die avond mensen geweest die het voor elkaar kregen om drie volle borden met spaghetti naar binnen te werken. Volgens mij waren dit dezelfde personen die één dag eerder het diner hadden overgeslagen i.v.m. een iets uitgelopen apres-ski (onder het motto: één glas bier is toch twee bruine boterhammen ????). De laatste avond hebben we kennis gemaakt met 'raclette'. Dit is een combinatie van stokbrood, diverse soorten vleeswaren en heel veel kaas. Deze kaas wordt gesmolten onder de grill (de apparaten zijn te huur bij de plaatselijke Spar). Hierbij nogmaals mijn complimenten aan een ieder die heeft meegeholpen in de keuken. 

Maar natuurlijk hebben wij ook diverse restaurants bezocht. We zijn immers geen cultuurbarbaren !!.  

In Belle Plagne hebben we de eerste dag het restaurant bezocht onder 'Les Balcons' genaamd: 'Maitre Kanter'. Lekker makkelijk zo'n eerste avond, iedereen was nog moe van de heenreis dus laat het geld maar rollen. De bediening was er matig (zo laat op de avond werden we zelfs een beetje als lastig beschouwd). De tafels die we hadden gereserveerd waren nog niet vrij, dus lieten we maar alvast wat bier serveren. Per twee biertjes kreeg je er een bierviltje (met een gaatje erin) bij en dat gaf weer recht op een gratis biertje (en zo had elk café z'n eigen happy hour). Het eten was er zeker niet boven gemiddeld. Het is natuurlijk ook erg lastig om alle gerechten precies tegelijk te serveren. In tegenstelling tot vorig jaar in Sölden waren ze mij dit jaar niet vergeten (pluspunt). Nu wil ik ook weer niet TE negatief overkomen want volgens de plaatselijke reisleiders kun je hier overigens uitstekend terrecht voor gerechten als raclette en kaasfondue. Tevens kun je hier afspraken maken m.b.t. het bezorgen van broodjes in de ochtend.  

Zo half in de week hebben wij de verjaardag van Monica gevierd in restaurant La Grange (in Bellecote). En oh....wat hebben wij hier lekker gegeten. Alleen al een bezoek aan dit restaurant zou voor mij een reden zijn om terug te gaan. Samen met Eric en Daphne hebben we een onvervalste Savoiaanse kaasfondue (specialiteit van de regio) laten serveren. Deze bestaat uit vier verschillende soorten kazen, welke geserveerd wordt met stukjes brood, salade en diverse soorten vleeswaren. Volgens oude tradities horen er ook lijfstraffen bij voor degene die zijn brood kwijt raakt in de kaas. Echter om de gezelligheid te bewaren hebben we dit maar laten zitten. Ook van de rest van de groep heb ik alleen maar positieve geluiden gehoord. Een echte aanrader dus voor een ieder die binnenkort naar dit gebied vertrekt.

Elke dag zo rond 12.00 uur was het weer tijd voor de lunch. Een horloge was in veel gevallen niet nodig, meestal kwam je van de honger al naar beneden. In Bellecote ging onze voorkeur uit naar 'Skifood'. Deze kleine toko is te vinden naast La Saboïa en serveerde heerlijke broodjes. Erg goed was de Sandwich Americain; dit was een stokbroodje gevuld met salade, een grote hamburger (van de grill) en frites. Voor 28 ff waren er maar weinig mensen die 'm geheel op konden eten. Natuurlijk keken wij deze week even niet naar de caloriën. Iets beschaafder was de 'Panini thon complet' (25 ff); dit is een stokbroodje met tonijn, tomaat en kaas dat wordt klaargemaakt in een tosti-ijzer. 

Het skigebied van La Plagne is behoorlijk sneeuwzeker. Dit komt natuurlijk mede door de hoge ligging. Toch werden zo half in de week de pistes ijzig, maar omdat het niet erg druk was (voorseizoen) kon je hier op je gemak je eigen spoortje zoeken. Niet onbelangrijk zijn natuurlijk de offpiste mogelijkheden. Vanaf de eerste dag begonnen al onze routes vanuit de L'arpette (lift vertrekt vanuit Bellecote). Deze piste stond bij ons beter bekend als de 'Kees-piste'. Hier heeft Kees zijn ontmaagding gehad omtrent 'Powder'. Dit maakten wij op uit de sneeuw die in zijn neus, oren en kruin zat..................

Op maandag zijn we met een groep onder leiding van Pieter (broer van Rob H. ; vorige jaar reisleider namens GoGo-tours in dit gebied) van de gebaande paden afgeweken om een tochtje door de 'Hidden Valley' te maken. Hier bleek dat off-piste aktiviteiten tot super zwaar gerekend kunnen worden. De poeder die we daar tegen kwamen was van ongekende kwaliteit en dus voor sommigen een heel nieuwe ervaring. Een first track heeft ook z'n nadelen. Vooral wanneer de poeder eindigt bij een gesloten bos. Met om de halve meter een boom, iets te weinig sneeuw en te veel takken en boomstronken waren de GVD's tot in het dal te horen (wij bieden hierbij nogmaals onze excuses aan voor het gevloek). Nog voor Les Coches eindigde de reis ten slotte op een piste dat werd aangegeven met de volgende begrippen: 'Fermé, Verboden en Geschlossen'. Zo eigenwijs als dat wij waren..........................en de rest kunt u zelf bedenken. Volgende keer dus maar weer gewoon onze schaatsen uit het vet halen. Rondjes 29.8 waren hier namelijk goed mogelijk.

Groepsreizen brengen een gevaar met zich mee: als je met veertien personen op vakantie gaat heb je procentueel gezien recht op één of twee geblesseerden. Al op de eerste dag offerde Wilfried zich op door te kijken of je een ijsplaat op de piste de vernieling in kan koppen. Nee dus !! Gevolg van dit 'grondige' onderzoek was wel dat hij de hele week herkenbaar was aan een grote schaafwond boven zijn rechteroog. Maar de jury is streng en laat deze blessure niet mee tellen omdat er geen dokter is geraadpleegd. Ook blaren tellen niet mee. Deze werden meestal in een vroeg stadium onderdrukt door compeed. Deze nephuid werd met vierkante meters tegelijk gebruikt door de heren snowboarders waardoor zij redelijk blessurevrij bleven. Ruud maakte op maandag aanspraak op de titel 'eerste gewonde van de week' door met z'n snowboard te proberen een langlaufloipe te volgen. Resultaat: mislukt en een pijnlijk stuitje door het achterover vallen. Ook Ruud kon na enkele minuten weer opstaan en dus was de vacature nog steeds niet vervuld. Op die zelfde maandag stak er bij mij zelf plotseling een boom over in het bos van Les Coches. Bij het horen van een hevige 'Krak' bleek het hier daadwerkelijk om een stuk hout te gaan. Mijn scheenbeen kwam er vanaf met een aantal flinke blauwe plekken en wat bloeduitstortingen en met m'n Atomics 9.14 gaat het inmiddels ook weer goed.

Eric nam dinsdag met overtuiging de titel in ontvangst nadat hij zijn knie verdraaide bij een klein sprongetje. Hij had al last van deze knie na de afdaling door de Hidden Valley. Na een ritje in de banaan en het maken van enkele röntgenfoto's werd duidelijk dat hij niet meer kon/mocht skiën. Wel mocht hij naar de fysiotherapeut want lopen ging ook bijna niet meer. Een vervelende bijkomstigheid waren de pijnstillers. Deze mochten namelijk niet in combinatie met alcohol  worden gebruikt. Het was dus kiezen of delen............en je moet toch wat als je vier dagen tot terrasjes veroordeeld bent. Cor probeerde met een val in een ravijn om de ziekenboeg verder in te vullen. Na wat hulp van Rob C. kwam hij hieruit met een pijnlijke borstkas. Conclusie van het verhaal is dat de percentages qua gewonden in de wintersport wel kloppen !!??

Voor een ieder die binnenkort van plan is om ook naar La Plagne af te reizen, hierbij de verschillende 'pistes & remontées mécaniques'. Dus voor wie alvast een route wilt uitstippelen...............